محله حسین آباد از شمال به خيابان محتشم کاشانی ، ازجنوب به خیابان ارتش، از غرب به خیابان خیابان وحید و ازشرق به خیابان حکیم نظامی منتهی می شود . در این محله با مساحت۹۰۵۱۱۸ مترمربع، ۲۳۸۵۰ نفرزندگی می کنند. تراکم جمعیت ۲۶۴ نفر در هکتار است. روحیه پهلوانی : این محله تا گذشته های نه چندان دور پهلوانانی داشت که کارکرد اجتماعی، و حتا مذهبی زیادی داشته اند. چند تن از پهلوانان عبارتند از حاج علی امینی، رضا قلی قدیریان، حاج رمضان گندمی، مرشد عباس، حاج یدالله گندمی ، اصغر رحمانی

اکنون به مفهوم دوم نهاد، یعنی مفهوم سخت افزاری آن می رسیم. به این معنادر حسین آباد قدیم پنج نهاد شاخص وجود داشت.

کیش بافی:حسین آباد تا حدود چهل سال پیش مرکز اصلی کیش بافی در شهر اصفهان بود. کیش معانی فراوانی دارد. یکی از معانی آن که مترک و حتا شاید فراموش شده باشد، همان پارچه است. دهخدا به نقل از فرهنگ جهانگیری آن را «نوعی از جامه که از کتاب بافند…» ذکر کرده است. فرهنگ های دیگر مانند انجمن آرا، انندراج، و برهان نیز همین عبارت را اتقباس کرده اند. ولی تاریخ بیهقی آن را در ردیف قالی آورده است (تاریخ بیهقی، به تصحیح فیاض ، ص ۴۱۲).

زورخانه:یکی از نهادهای سخت افزار یا کالبدی کهن در محله حسین آباد زورخانه این محله بود. تا حدود پنجاه سال پیش هنوز زورخانه مزبور دایر بود. این زورخانه در سمت غربی حسین آباد و نزدیک خیابان فرح آباد بود. و آن را مرحوم اسدالله فدوی اداره می کرد. اکنون فرزندان وی در همین محله زندگی می کنند.

مکتب خانه:حسین آباد یک مکتب خانه فعال داشت. که  در خانه با نوی کهنسالی به نام «استاد قنبر» تشکیل میشد . مواد درس این مکتب خانه عبارت بود از عمه جزو ـ نصاب الصبیات ـ قرآن ، دعای سمات ، خیاطی و گلدوزی. در آ ن دوران مکتب خانه نقش مهد کودک های کنونی را ایفا می کرد. بچه ها از صبح می آمدند و تا عصر می ماندند. هر کسی نهار خود را هم همراه می آورد تا پس از نماز ظهر و عصر وقت نهار اعلام شود. این خانه سنگفرش یا آجر فرشض نداشت. کف خانه واتاقهاي آن خاکی بود. بچه های مکتب زیر انداز کوچکی داشتند که هنگام جابجایی گرد و غبار زیادی ایجاد می کرد.

مدرسه رضوی:هنگامی که سخن از نهادهای کهن حسین آباد است نمیتوان از دبستان رضوی یاد نکرد. این دبستان را آقای حاج جعفر رضایی تأسیس کرد. و نخستین گام را در راه نوسازی و تجدد برداشت.

حسین­ آباد در گذشته، روستایی مربوط به بلوک برزرود جی در جنوب زاینده­ رود بود. روستاهای دستگرد خیار، حسین­ آباد، مارنان، قینان و جلفا، آبادی‌های بلوک مزبور را تشکیل می‌دادند. اکنون حسین ­آباد، یکی از محلات جنوبی و معتبر شهر است.

در این ناحیه چون در یک فرسخی شهر قرار ­داشت، زمانی تمرین‌های نظامی انجام می‌شد. روزنامه­ ی فرهنگ مورخ 8 محرم 1304 می‌نویسد: «فوجِ جلالی در ماه ذی­حجه، محض آنکه به واسطه­ ی عمل و کار کردن بهتر بصیر شوند و در عمل حفر سنگر کسب مهارت نمایند، در بیرون شهر اصفهان نزدیک به حسین­ آباد که یک فرسخی شهر است، شروع به حفر سنگری نمودند؛ طول خط ­الرأس آن سنگر چهار صدمتر می‌شود و قطر خاکریزش سی و چهار متر که از هر جهت، هشتصد نفر مدافع به خوبی می‌توانند از گلوله­ ی تفنگ و توپ دشمن محفوظ ­باشند»(رجائی، 1383: 97 و 76).

منبع: رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.